Wieś Krzywe

Wieś Przysłup jest położona na przełęczy między masywami Jasła i Falowej na obszarze Ciśniańsko-Na trasie między Cisną a Wetliną, na grzbiecie góry, między dwoma dopływami potoku Dołżyckiego leży wieś Krzywe.

Jej nazwa wywodzi się od ukraińskiego słowa 'krywe'- co oznacza – 'krzywe'. Pierwsza wzmianka o Krywem, pochodzi z 1552 roku, ale prawdopodobnie osada powstała tu jeszcze przed 1543 rokiem. Lokowano ją w dobrach Balów. Do połowy XIX wieku wchodziła w skład klucza ciśniańskiego, który w pierwszej połowie XVIII stulecia przeszedł w ręce Urbańskich, następnie, do początku XIX wieku, należał do ojca Aleksandra Fredry – Jacka. Kolejnymi właścicielami wsi byli: Flemingowie-a pod koniec XIX w. rządził tu Herman Czecz de Linewald – jeden z inicjatorów budowy kolei wąskotorowej z Nowego Łupkowa do Majdanu, natomiast w okresie międzywojennym Krywe należało do żydowskiej rodziny Baeckenbrothów.

We wsi stał dwór, który od 1811 r. do 1873 roku pełnił rolę plebanii. Był tu też młyn wodny i jak na każdą miejscowość przystało- karczma. Dziś po tych zabudowaniach nie ma już śladu. Krywe miało również swoją świątynię, była nią drewniana, zbudowana w 1845 roku cerkiew pw. św. Soboru Jana Chrzciciela. Był to duży, 16 metrowy, budynek trójdzielny, miał niemal kwadratową zakrystię zbudowaną na osi cerkwi, połączoną ze wschodnią ścianą prezbiterium. We wnętrzu świątyni znajdował się bogato zdobiony ikonostas.

Umieszczona na ścianach polichromia przedstawiała świętych, m.in. św. Jerzego, św. Mikołaja i św. Onufrego. Przy cerkwi stała drewniana dzwonnica, o konstrukcji szkieletowej, oszalowana deskami i podobnie jak świątynia kryta blachą. Miała trzy dzwony. Największy z nich ważył około 500 kg, wykonano go w przemyskiej ludwisarni na początku XX wieku. Z tymi dzwonami wiąże się pewna historia. Na początku okupacji jeden z mieszkańców wsi o nazwisku Pliszka aby ocalić dzwony, schował je w studni. Jednak, gdy Niemcy w poszukiwaniu surowca na przetopienie, zagrozili zdziesiątkowaniem wsi, mieszkańcy zdecydowali się wskazać miejsce ich ukrycia. Zarówno cerkiew jak i dzwonnica zostały zniszczone po 1947 roku. Jeszcze w latach 50 XX wieku można było odnaleźć resztki czubka dzwonnicy, przy zrujnowanej cerkwi.

Obecnie prócz dwóch zniszczonych nagrobków i prawie niewidocznych śladach po mogiłach, nie zostało nic, co świadczyłoby o przeszłości wsi.

W Krywem mieszkała ludność wyznania greckokatolickiego. Z przeprowadzonego w 1921 roku spisu powszechnego wynika, że we wsi żyło 191 osób, z czego tylko 8 z nich podało narodowość polską i deklarowało przynależność do kościoła rzymskokatolickiego. Na początku 1947 roku wieś zamieszkiwało już 320 osób. Podczas akcji "Wisła" na przełomie kwietnia i maja 1947 r. mieszkańców wsi wysiedlono, a miejscowość spalono. Krzywe już nigdy nie odzyskało swej dawnej świetności.

Obecnie we wsi stoi 19 domów, zamieszkiwanych przez 66 mieszkańców.

Komentarz: